Codziennie wymieniamy między sobą dziesiątki, setki i więcej słów. Wszystko zależy od długości czasu, jaki ze sobą spędzamy, okoliczności, nastroju, humoru i wielu innych rzeczy. 

Czy Wy też miewacie siebie nawzajem dość? Czy macie wyrzuty sumienia gdy odczuwacie coś takiego? Przychodzą wówczas myśli... "przecież się bardzo kochamy, jak ja mogę mieć go/jej dość? Co mi przeszkadza?". Wydaje się to wprost niedorzeczne, jest nam przykro, bo przecież jak można kierować się tak negatywnymi odczuciami w stosunku do ukochanej osoby.

Można być zgodnym, szanującym się małżeństwem, znającym się wiele lat i jak w każdym związku tak i w takim nie unikniemy sprzeczania się, kłótni, bo to jest zwyczajnie potrzebne by się coraz lepiej poznawać, wspierać się w decyzjach i poglądach, które nie zawsze akceptuje partner.

Jest dziwnym to, że mamy siebie czasami "dość", choć tak mało czasu mamy dla siebie na co dzień. Praca, obowiązki domowe, a przede wszystkim dziecko, które absorbuje naszą uwagę w ciągu dnia i nocy tak silnie, że zapominamy o sobie nawzajem. Zapominamy jak bardzo ważne jest bycie dla siebie, dla ukochanej osoby. Tak, zwyczajne "bycie" wtedy gdy nasza druga połówka chce powiedzieć kilka zdań o tym jak jest jej ciężko, źle i smutno.

To dlatego mamy czasem siebie dość, przecież oprócz rutynowych zajęć dnia codziennego dochodzi mnóstwo rozmów smutnych, przykrych, szarych. Takich rozmów, których normalnemu człowiekowi, potrzebującemu pozytywnego oderwania od szarości nie potrzeba, bo burzą jego dobre nastawienie do świata. Mamy siebie dość, bo sami siebie obdarowujemy przykrą zgnilizną... Czemu często jest w nas tak mało empatii? Co dzieje się w związkach, w których jest miłość, przywiązanie, poczucie bycia ze sobą na dobre i na złe, a mimo to mamy "dość" siebie nawzajem? Znamy się na wylot i to sprawia, że przestajemy się strać poznawać dalej. Wydaje nam się, że przez lata spędzone razem ukochana osoba jest nam tak dobrze znana, jak my sami dla siebie ale tak nie jest i nigdy nie będzie.

Abstrahując od tego rozważania należy zwrócić uwagę, że nadchodzi kolejny, inny dzień, w którym nagle "przypomina nam się", że przecież jesteśmy ze sobą szczęśliwi. A szczęśliwi ludzie mają dla siebie mnóstwo szczęścia, pozytywnej energii i zrozumienia. I w tej właśnie krótkiej chwili, będącej epizodem w naszym jakże długim dniu poświęcamy dla siebie 5 minut. To od nas zależy jak je spędzimy…